معرفی و بررسی شهر جنگلی– سنگاپور (دوست‌دار محیط‌زیست)

«باغ خلیج» (Gardens by the Bay) پارکی واقع در محدوده مرکزی سنگاپور است که از سه باغ منحصربفرد آبی و دوست‌دار محیط‌زیست تشکیل شده است: «باغ خلیج جنوبی» (Bay South Garden)، «باغ خلیج شرقی» (Bay East Garden) و «باغ خلیج مرکزی» (Bay Central Garden).

طراحی فضای سبز در این مجموعه منحصربفرد به شکلی کاملاً متفاوت انجام شده است. مساحت این مجموعه ۱۱ میلیون فوت مربع (برابر با ۱ میلیون مترمربع) است، یعنی این پارک مساحتی تقریباً برابر با وسعت ۲۵۰ زمین مخصوص فوتبال آمریکایی دارد. هدف از ساخت چنین مجموعه‌ی عظیمی در سنگاپور مقابله با تاثیر جزایر گرمایی است. طراحان تلاش کرده‌اند که در دل شهری امروزی از اصول طراحی باغ‌های گیاه‌شناسی تبعیت کنند.

طراحی فضای سبز منحصربفرد باغ خلیج به شکلی کاملاً متفاوت انجام شده است

کمیسیون پارک‌های ملی سنگاپور در بیانیه‌ای اعلام کرده که این شهرک جنگلی  ۸۰ درصد از گونه‌های گیاهی جهان را در خود جای داده است. یک فضای باز وسیع و مرتفع در مرکز یکی از ساختمانهای مدرن این مجموعه وجود دارد که با شیشه محصور شده است. تنها در همین فضا ۲۲۰ هزار نوع پوشش گیاهی منحصربفرد و زیبا کاشته شده است. در بیرون این نمایشگاه ۱۸ ساختمان بلند شبیه به درخت ساخته شده که ارتفاع هریک از آنها به ۵۰ متر می‌رسد. این ساختمانها در واقع باغ‌هایی هستند که می‌توانند آب باران را جمع کرده و از آن برای مصارف گوناگون استفاده کنند.

در ضمن در هر یک از این ساختمان‌ها به تعداد کافی پانل‌های خورشیدی تعبیه شده تا نور خورشید را در روز ذخیره و در شب برای روشنایی مورد استفاده قرار دهند. لازم به ذکر است که اهمیت این مجموعه به دلیل جلوگیری از ایجاد «جزیره‌ی گرمایی» (Heat Island) است. جزیره‌ی گرمایی پدیده‌ای است که اغلب در مناطق شهری رخ می‌دهد و دلیل آن هم جذب حرارت و گرما به وسیله پیاده‌روها، سطوح آسفالت، بتون و ماشین‌ها است. از آنجایی که این اجسام می‌توانند به راحتی گرما را جذب و منعکس کنند، لذا درجه‌حرارت داخل شهر نیز معمولاً اختلاف فاحشی با حومه‌های شهر دارد.

چنانچه متوسط درجه حرارت سالیانه‌ی یک شهر با جمعیتی نزدیک به یک میلیون نفر یا بیشتر اغلب در حدود ۳ درجه سیلسیوس با حومه‌ی همان شهر اختلاف دارد. با فرا رسیدن زمان اوج گرما در ماه‌های تابستان این پدیده به شدت افزایش پیدا می‌کند و در کنار آن هزینه‌های دستگاه‌های تهویه مطبوع هوا نیز بیشتر می‌شود و بالطبع تقاضا برای انرژی به اوج می‌رسد.

اما اهمیت پوشش گیاهی در مناطق شهری به این دلیل است که آن‌ها هم هوا را خنک می‌کنند و هم اینکه سایه ایجاد می‌کنند. در مجموع کاشت گیاهان در شهر باعث بهبود کیفیت هوا و افزایش نفوذ پذیری خاک می‌شود. به تازگی مقاله‌ای در مجله علوم محیط‌زیست و تکنولوژی چاپ شده است. این مقاله نشان می‌دهد علف‌ها، پاپیتال‌ها و سایر گونه‌های گیاهی سازگار با محیط‌های شهری این قابلیت را دارند که نیتروژن دی‌اکسید و ذرات‌معلق هوا را بین ۴۰ تا ۶۰ درصد کاهش دهند. هر دوی این مواد از آلاینده‌هایی هستند که به شدت برای سلامت انسان مضر هستند. ساخت باغ‌هایی چنین مدرن نیز دقیقاً در راستای کنترل تاثیرات سوء و ایجاد محیطی سالم‌تر برای زندگی شهروندان است.

بررسی ساختمان ها دوست‌دار محیط‌زیست را در مرجع انرژی ساختمان دنبال کنید.

منبع: NationalGeographic