معرفی جامع سیستم ارزیابی ساختمان سبز ایران (سرو سبز) + دانلود
آشنایی با گواهینامه سرو سبز ایران | ارزیابی پایداری ساختمان
مصرف انرژی در بخش ساختمان طی سالهای اخیر به دلایل متعددی همچون رشد جمعیت، توسعه شهرنشینی، گسترش تجهیزات انرژیبر و ترویج الگوی نادرست مصرف ناشی از ارزانی حاملهای انرژی، روندی فزاینده و نگرانکننده یافته است. این بخش همواره بیش از یکسوم انرژی کشور را به خود اختصاص داده و سهم آن هیچگاه از ۳۴ درصد کمتر نبوده است. از سوی دیگر، وابستگی شدید اقتصاد ملی به درآمدهای نفتی و یارانههای گسترده انرژی و آب، باعث شده که اهداف جهانی همچون صرفهجویی و بهینهسازی مصرف بهسختی در کشور تحقق یابد.
در دو دهه اخیر، موضوع معماری پایدار و ساختمانهای سبز به یکی از چالشهای اصلی کشورهای توسعهیافته و در حال توسعه تبدیل شده است. در ایران نیز با درک اهمیت این موضوع، سازمان ملی زمین و مسکن پروژهای را تعریف کرد که مطالعات و پژوهشهای آن توسط مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی به اجرا درآمد.
این پروژه در دو گام اصلی پیش رفت:
- جلد اول -۱۳۹۱: بررسی و تحلیل سیستمهای ارزیابی ساختمان سبز در جهان نظیر ( LEED، BREEAM، DGNB، Green Star، CASBEE).
- جلد دوم -۱۳۹۲: ارائه و معرفی نظام بومی ایران تحت عنوان سیستم ارزیابی ساختمان سبز ایران (Iran Green Building Rating System – IGBRS) یا همان «سرو سبز».
در واقع جلد اول نقش مبانی نظری و تطبیقی را داشت و جلد دوم محصول نهایی، یعنی نظام ارزیابی بومی ایران را ارائه کرد.
اهداف کلان سرو سبز
اهداف طراحی و پیادهسازی این نظام عبارتند از:
- بهینهسازی مصرف انرژی و حرکت به سمت ساختمانهای کممصرف و نزدیک صفر.
- کاهش انتشار گازهای گلخانهای و سازگاری با اقتصاد کمکربن.
- توسعه استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر و فناوریهای نوین.
- ارتقای کیفیت محیط داخلی (نور روز، تهویه، آسایش حرارتی و صوتی).
- مدیریت بهینه منابع آب، مصالح و پسماند ساختمانی.
- تقویت دوام، ایمنی و قابلیت اطمینان ساختمانها.
- انطباق طراحی معماری با اقلیم و فرهنگ ایرانی.
دستهبندی معیارهای ارزیابی
بر اساس مطالعات انجامشده و تحلیل قوانین و دستورالعملهای ملی، معیارهای ارزیابی در هشت دسته اصلی تعریف شدهاند:
- سایت
- کیفیت محیط خارج
- بهرهوری انرژی
- بهرهوری آب
- مصالح و منابع
- کیفیت محیط داخل
- پسماند
- مدیریت طراحی و ساخت
همچنین یک دستهی نوآوری بهعنوان ارزش افزوده و امتیاز تشویقی در نظر گرفته شده است.
وزندهی معیارها
در نظام امتیازدهی سرو سبز، به هر یک از دستههای اصلی ضریب اهمیت مشخصی تعلق میگیرد. بر اساس جداول رسمی، وزندهی به شرح زیر است:
- سایت: ۶٪
- کیفیت محیط خارج: ۵٪
- بهرهوری انرژی: ۲۳٪
- بهرهوری آب: ۱۲٪
- مصالح و منابع: ۱۳٪
- کیفیت محیط داخل: ۱۳٪
- پسماند: ۸٪
- مدیریت طراحی و ساخت: ۲۰٪
- نوآوری: ۵ امتیاز تشویقی
نظام رتبهبندی
پروژهها پس از جمعآوری امتیازات از هشت دسته اصلی، بر اساس مجموع نهایی رتبهبندی میشوند. رتبهها در قالب نماد درخت سرو ـ به عنوان نماد ملی ایران و نشانهای از پایداری، آزادگی و سرسبزی ـ معرفی شدهاند:
اهمیت ملی و جایگاه بینالمللی
سرو سبز نخستین نظام رسمی و ملی در ایران برای ارزیابی و رتبهبندی ساختمانهای سبز است. این نظام علاوه بر انطباق با شرایط اقلیمی، فرهنگی و مقررات ملی، با استانداردهای جهانی نیز همراستا شده و امکان مقایسه و رقابت بینالمللی را فراهم میآورد. اجرای سرو سبز میتواند منجر به کاهش مصرف انرژی، کاهش هزینههای بهرهبرداری، بهبود کیفیت محیط زندگی و حفاظت از منابع طبیعی شود.
منابع و راهنما: دو جلد این راهنما این سیستم ارزیابی به عنوان منابع مرجع منتشر شده و در دسترس هستند:
- جلد اول: بررسی سیستمهای ارزیابی ساختمان سبز در جهان (۱۳۹۱)
- جلد دوم: سیستم ارزیابی ساختمان سبز ایران (سرو سبز – IGBRS) (۱۳۹۲)
همچنین جهت مطالعه و آشنایی با ارزیابی و رتبهبندی ساختمانهای پایدار این مطلب را دنبال کنید.



دیدگاهتان را بنویسید